Bariloche

33 u bussen aan een tergend traag tempo over de bekende "hobbel de bobbel" RUTA 40 veroorzaakt soms rare taferelen; een kleine operatie met het zakmes om een verloren oorstopke terug te vinden (jawel, IN het oor van Thijs!), een in slaap gevallen buschauffeur, een Amerikaanse die nog valser zingt dan wij twee samen en dan nog gitaarles krijgt onderweg...

Bariloche lijkt na het gure weer van de voorbije weken wel een tropisch paradijs, we halen zowaar de zonnecreme terug boven.

2 minuten nadat we aan een stevige hike zijn begonnen blijkt dat het 6 u klimmen is en niet 6 u heen en terug. We besluiten het vandaag dus "op grootmoeders wijze" te doen, d.w.z. met de stoeltjeslift de berg op, koffietje drinken op de top, nog een stoeltjeslift, nog een koffietje en een pateeke. De boog kan niet altijd gespannen staan... :-)

Genoeg pateekes, de volgende dag gaan we voor een stevige tocht op de mountainbike. Het "Cirquito Chico" kruipt snel in de benen, steile beklimmingen worden beloond door prachtige uitzichten op de vele meren, de afdalingen zijn zoals altijd veel te kort. Bert bewijst dat z´n conditie goed zit en ik neem mij voor eens terug in Belgie terug spinningles te gaan geven (tja, misschien eerst beter VOLGEN).

Gastronomisch zit het zeker goed in Bariloche, we worden al snel fan van "Don Alberto" die een keten van uitstekende spaghetti- en asado restaurantjes heeft (met als creme op het ijsje de coupe Alberto, zeer slecht voor de suiker maar o zo lekker) en niet te vergeten de heerlijke chocolade!

We nemen afscheid van Argentinië en gaan (weeral) de Chileense grens over richting Valdivia.
.
Klik hier voor het vervolg.
.